Undang-undang Perusahaan Perkongsian diundangkan pada tahun 1973, dan masing-masing diubah pada tahun 2005. Semakan terbaru mula berkuat kuasa pada 1 Jun 2017.

Terdapat 109 artikel secara keseluruhan.

Perkara utama adalah seperti berikut:

1. Syarikat perkongsian bermaksud syarikat perkongsian umum atau syarikat perkongsian terhad. (Artikel 2)

2. Syarikat perkongsian umum dibentuk oleh rakan kongsi am di mana setiap rakan kongsi akan bertanggungjawab secara bersama dan berasingan tanpa had untuk hutang syarikat perkongsian. (Artikel 2)

3. Syarikat perkongsian terhad dibentuk oleh rakan kongsi am dan rakan kongsi terhad di mana setiap rakan kongsi am akan bertanggungjawab secara bersama dan berasingan tanpa had untuk hutang syarikat perkongsian dan rakan kongsi terhad akan menanggung hutang syarikat perkongsian hingga modal yang dilanggannya sumbangan. (Artikel 2)

4. Organisasi perkhidmatan profesional yang menyediakan perkhidmatan profesional dan mahir berdasarkan yuran untuk pelanggan boleh ditubuhkan sebagai perusahaan perkongsian umum khas. Sekiranya hutang ditanggung oleh syarikat perkongsian akibat dari satu atau lebih rakan kongsi yang telah bertindak secara sengaja atau cuai dalam memberikan perkhidmatan profesional, pasangan yang bertanggungjawab (Artikel) akan menanggung liabiliti tanpa had atau liabiliti tanpa had secara bersama dan berasingan, dan yang lain rakan kongsi bertanggungjawab sehingga bahagian masing-masing terhadap harta tanah dalam syarikat perkongsian. (Artikel 55 dan 56)

5. Syarikat milik penuh dan sepenuhnya dibiayai oleh negara, syarikat milik negara, syarikat tersenarai dan institusi amal dan organisasi sosial tidak boleh menjadi rakan umum. (Artikel 3)

6. Rakan kongsi tidak boleh meminta pembahagian aset dalam syarikat perkongsian sebelum proses pembubaran syarikat perkongsian. (Artikel 21)